Poniewaz planuje w tym roku nieco wiecej zima jezdic na rowerze, to planowalem sie sam z siebie spytac, w czym i jak ubranym jezdzic. A tu prosze prawsa przyszla mi z pomoca:
Cytuj:
Największym wrogiem rowerzysty nie jest sama temperatura, ale pęd powietrza działający jak wiatrak w chłodnicy samochodu. Pracujące mięśnie tylko 40% energii zużywają na pracę, a reszta rozchodzi się w postaci ciepła. Tylko odpowiednia odzież zagwarantuje nam, że cenne ciepło nie rozejdzie się wokół nas.
Specyfika ubrań
Jadąc w mrozie na rowerze stacjonarnym przed domem, wystarczy na siebie ubrać spodnie od dresu i bluzę z długim rękawem, a będzie nam bardzo ciepło. W normalnych, zimowych warunkach trzeba się tak ubrać, aby przód, który jest eksponowany na pęd powietrza nie przepuszczał wiatru. Dodatkowo odzież musi "oddychać", aby nie dopuścić do zapocenia bądź przegrzania i spadku wydolności.
Odzież musi być także elastyczna w szerokim zakresie temperatur. Zarówno, kiedy wolno wspinamy się pod górę, jak i podczas szybkiego i długiego zjazdu nie można dopuścić do gwałtownego ochłodzenia spoconego ciała. Odzież kolarska nie może również krępować ruchów. Powinna być także w miarę przylegająca, aby nie powodować zbytniego oporu powietrza. Ponieważ zimą prawie cały czas jest szaro i szybko robi się ciemno, ważne jest jej wyposażenie w elementy odblaskowe.
Zimowy ubiór powinien się sprawdzać do temperatury -12°C. Poniżej tej granicy kolarze nie siadają na rower, aby nie wdychać zbyt zimnego powietrza. Na koniec warto dodać, że odzież kolarska powinna być wygodna.
Głowa
W porównaniu do innych części ciała przez głowę uchodzi najwięcej ciepła. Bierze się to zarówno z jej kształtu, peryferyjnego położenia jak i z tego, że mózg w warunkach spoczynkowych pobiera aż 15% wyrzutu sercowego. To właśnie krew niczym woda w kaloryferze ogrzewa nasze ciało. Szkoda marnować cenne ciepło.
Od -5° w dół kask zdecydowanie nie wystarcza, głównie dlatego, że obecnie produkowane hełmy są bardzo dobrze wentylowane. Przy takiej temperaturze zaczynają także marznąć uszy. Niektórzy kolarze ratują się wtedy wkładając pod kask gazetę (jest świetnym izolatorem termicznym), a na uszy i skronie opaskę. Aby to zrobić, trzeba jednak poluzować paski w uprzęży.
Poniżej zera nie ma jednak mowy o kompromisach. Najlepsza jest gruba czapka z polaru zakrywająca także uszy. Problem, że wtedy nie założymy kasku. Idealnym rozwiązaniem są specjalne czapki kolarskie z cienkiej nieprzewiewnej tkaniny typu windstopper. Nie są grube, dobrze przylegają do głowy i bez trudu zmieszczą się pod kask. Za taką czapkę trzeba zapłacić, co najmniej 50 złotych, ale naprawdę warto.
Tułów
Tutaj jest zdecydowanie najłatwiej. Wystarczy ubrać się na cebulkę, czyli założyć tyle warstw, żeby nie zmarznąć. Ubierając się w ten sposób trzeba jednak pamiętać, że tkaniny polarowe są całkowicie przewiewne, a podkoszulki bawełniane szybko nasiąkają potem i przyklejają się do ciała. Efekt jest taki, że na byle zjeździe przewieje nas do tego stopnia, że wycieczkę odchorujemy w łóżku.
Jako pierwszą warstwę trzeba więc założyć coś z tkaniny odprowadzającej pot. Wystarczy zwykła podkoszulka kolarska, w której jeździcie latem. Na to można założyć odpowiednią warstwę bluz, swetrów i polarów i na koniec coś, co nas ochroni od wiatru np.: zwykła wiatrówka. Minusem takiego rozwiązania jest spore ograniczenie ruchów i mała elastyczność termiczna. Można się zagotować na podjeździe, a potem zmarznąć na długim zjeździe.
Dobrym i niedrogim rozwiązaniem są dawniej stosowane pianki kolarskie. Dobrze się sprawdzają do -5°C. Powyżej tej temperatury trzeba założyć coś pod spód. Najdroższe i najlepsze są specjalne, nieprzewiewne kurtki rowerowe typu windstopper. Kosztują co najmniej 200 złotych, ale nawet przy - 12° C można je założyć tylko na podkoszulek, a i tak będzie nam ciepło. Takie rozwiązanie nie krępuje ruchów tułowia. Dodatkowo większość kurtek tego typu świetnie odprowadza pot, co można poznać po tym, że kurtka staje się z wierzchu zupełnie sztywna, kiedy dłuższy czas jedziemy bez zmiany pozycji.
Nogi
Trzeba uważać na kolana. Ich przemrożenie może doprowadzić do późniejszych zwyrodnień. Zawsze warto sprawdzić ich temperaturę po powrocie z treningu. Gdy są zimne, trzeba pomyśleć o lepszym ubraniu. Na chłodne dni konieczne są długie getry. W zależności od temperatury można założyć kilka par, a na to jakiś dres z ortalionu, który trochę ochroni przed wiatrem. Minusem tego rozwiązania jest opór powietrza i utrudnione pedałowanie.
Jeżeli kolana mimo tego marzną, trzeba je nasmarować przed treningiem maścią rozgrzewającą. Jeżeli i to nie pomaga, niezbędny będzie zakup specjalnych spodni kolarskich (ok. 200 złotych). Inwestycja kosztowna, ale tańsza niż późniejsze leczenie.
Najlepiej, jeżeli spodnie od frontu są wykonane z nieprzewiewnej membrany. Powinna się ona znaleźć przynajmniej w miejscu kolan i na kroczu, ale najlepiej, jeśli pokryto nią całą przednią część spodni. Z tyłu membrany się nie stosuje, aby pracujące mięśnie mogły spokojnie oddychać.
Stopy
Zdecydowanie najbardziej dokuczają zmarznięte palce stóp. Stopy są bowiem narażone nie tylko na niską temperaturę i wiatr, ale także na chlapiące z przedniego koła błoto pośniegowe. Nie wynaleziono bowiem błotników, które w 100% osłaniają buty. Dobrym rozwiązaniem jest więc założenie na skarpetkę i but worka foliowego. Jeżeli nie będziemy dużo chodzić, worki powinny wytrwać do końca wycieczki, ale dla ochrony można jeszcze założyć na nie grubą skarpetę.
Dla użytkowników pedałów zatrzaskowych produkuje się specjalne buty zimowe. Do -5° C większość z nich spisuje się dobrze. Poniżej tej temperatury niezbędne są zimowe ochraniacze na buty. Najlepsze i najdroższe (ok. 100 złotych) są wykonane z membrany przeciwwiatrowej. Dobre są także ochraniacze z pianki lub nieprzemakalnego tworzywa przypominającego ceratę. Jeżeli mimo tego stopy marzną, należy pomiędzy but i ochraniacz założyć więcej worków foliowych oraz grubych skarpet. Trzeba tylko wyciąć w nich od spodu otwór na blok.
Ręce
Marzną prawie tak samo jak stopy, dlatego na zimę najlepsze są rękawice narciarskie. Na giełdzie, dobrej jakości rękawice kosztują czasem mniej niż 50 złotych. Jedynym minusem narciarskich rękawic jest ograniczenie ruchów palców, co może przeszkadzać przy zmianie biegów i hamowaniu. Pozbawione tej wady są zimowe rękawiczki kolarskie. Niestety, kosztują ponad 100 złotych i często nie są aż tak ciepłe jak narciarskie.
Twarz
Generalnie wystarczy tłusty krem albo wazelina. Są jednak osoby wrażliwe, które po treningu jeszcze przez długi czas nie mogą się pozbyć czerwieni z policzków. Jeżeli do tego dojdą pękające naczynka, niezbędna będzie maska z membrany typu windstopper (ok. 50 zł), którą bez trudu kupimy w sklepie narciarskim. Także tam można dostać gogle, które przydadzą się podczas jazdy w śnieżycy. Warto kupić model z podwójną szybką, który jest bardziej odporny na zaparowanie.
Poza tym doradzcie co z tego jest nonsensem.
Zaloguj 
Zarejestruj
FAQ
Szukaj
]. No, ma się nijak. 
